تهیه حسگر زیستی گلوکز با به کارگیری الکترود کربن شیشه ای اصلاح شده با نانولوله های کربن و پلیمر ۴-آمینوتیوفنول

در این مقاله تهیه یک حسگر زیستی بسیار حساس گلوکز بر اساس استفاده از آنزیم گلوکز اکسیداز ارایه شده است. برای تثبیت آنزیم روی سطح الکترود از پیونددهنده ی عرضی گلوتارآلدهید استفاده شده است. بر این اساس، نخست سطح الکترود کربن شیشه ای با نانولوله های کربنی چند دیواره اصلاح شد. فرایند الکتروپلیمریزاسیون در سطح الکترود، در سل الکتروشیمیایی و در تماس با محلول اتانولی حاوی 4-آمینوتیوفنول با غلظت 2 میلی مولار و سولفوریک اسید با غلظت 0/07 مولار پس از عبور دادن گاز نیتروژن، به وسیله 14 چرخه ی ولتاموگرام چرخه ای با سرعت روبش 50 میلی ولت بر ثانیه در گستره ی پتانسیل 0/2- تا 1/2+ ولت نسبت به الکترود مرجع ag/agcl انجام گرفت. تشکیل پلیمر بر روی سطح الکترود ویژگی های الکتریکی و مکانیکی سطح را افزایش می دهد و باعث انتقال سریع الکترون می شود. با افزایش گلوکز و کم شدن جریان دماغه ی کاتدی، رابطه ی خطی خوبی بین غلظت گلوکز و کاهش جریان کاتدی به دست آمد. این روش حساسیت μa/µm 021/،0 گستره ی خطی 1 تا 450 میکرو مولار با ضریب هم بستگی 0/996، حدتشخیص 0/1 میکرومولار را داراست. ضریب انتقال الکترون 0/47 و ثابت انتقال الکترون s-1 3/2 از دیگر ویژگی های قابل توجه کار حاضر به شمار می رود که نشان دهنده ی انتقال الکترون آسان در این سامانه است.